گلد بافر (جایگزین مناسب جوش شیرین)

نشخوارکنندگان سیستم پیچیده ی برای تنظیم اسید و باز بدن دارند. اگر pH شکمبه بهینه نباشد، مصرف ماده خشک کاهش می یابد و بروز اسیدوز مي تواند سلامتی را به خطر انداخته و باعث کاهش تولید پروتئین میکروبی گردد. بافرها و آلكالايزر ها ترکیبات خاصی هستند که میزان اسیدهای اضافی در سیستم گوارشی را خنثی یا رقیق تر می کنند. این ترکیبات از اثرات منفی اسید اضافی در شکمبه جلوگیری می نمایند.

آلکالایزر: ترکیباتی که در محیطهای آبی خاصیت قلیایی یا آلکالایزری داشته و توان جذب پروتون های آزاد محیط را دارند و می توانند میزان pH محيط را افزایش داده و به کاهش شدت اسیدی شکمبه و بدنبال آن پایداری محیط شکمبه کمک کنند.

بافر: ترکیباتی متشکل از یک اسید ضعیف و نمک آن که در محیط آبی تاحدی از افزایش و کاهش اسیدیته جلوگیری می نماید مثلا در محیط شکمبه و در حالت اسیدوز سبب افزایش pH شکمبه و کاهش اسیدیته محیط خواهند شد.

تفاوت عملکرد آلکالایزرها و بافرها:

وزن مولکولی: متأثر از وزن عناصر و تعداد عنصر شرکت کننده در مولکول نهایی است که ساختارهای فضایی مولکولی خاصی به آلکالایزر یا بافر می دهد که نوع شرکت در واکنشهای شیمیایی در محیط آبی را تحت تاثیر قرار می دهد. 

قدرت عمل: هر آلکالایزر و هر بافری با توجه به خصوصیات الکترون دوستی عناصر شرکت کننده در ساختارش و متاثر از خصوصیات شیمیایی آن عنصر، دارای قدرتهای متفاوتی هستند.

ترکیب آهسته رهش گلد بافر، ترکیبی منحصر به فرد با بهره گیری از آثرهم افزایی مواد باقری و آلکالایزری موجب حفظ ph شکمبه و روده می شود و از اثرات مخرب اسیدوز در نشخوارکنندگان جلوگیری می نماید. همچنین، با تامین الکترولیت های مورد نیاز بدن دام تعادل الکتریکی و سیستم بافری خون را حفظ می کند.

تحقیقات مختلفي در ارتباط با شناسايي بافرهاي یا آلکالایزرها برای مشخص کردن کارایی این ترکیبات در کاهش استرس اسیدی انجام شده است. مطالعات نشان داده اند این ترکیبات در تغذیه دام شرایط محیطی شکمبه را بهبود بخشیده و به وسيله تعدیل اسیدیته شکمبه از افت pH جلوگیری می کنند.

ویژگی های گلد بافر:

• pH و ظرفیت بافری بیشتر
• دارای اثرات سریع و طولانی مدت
• حلالیت مناسب در شکمبه
• قابلیت جایگزینی با سایر بافرها