پرشیامین

پرشیامین یک منبع نیتروژن آهسته رهش نسل جدید در شکمبه است. این محصول حاوی 35 درصد نیتروژن، معادل پروتئین خام 220 درصد می باشد.

پرشیامین یک منبع نیتروژن آهسته رهش نسل جدید در شکمبه است که با استفاده از فرایند پلیمریزاسیون و پوشش‌دهی با استفاده از پلیمرهای زیست تخریب‌پذیر تهیه شده و می‌تواند به خوبی جایگزین کنجاله سویا و سایر کنجاله‌های دانه‌های روغنی در تأمین پروتئین قابل تجزیه در شکمبه و حمایت مؤثر از سنتز پروتئین میکروبی در شکمبه و تأمین پروتئین متابولیسمی مورد نیاز دام شود.

پرشامین، محصولی فناورانه با ویژگی‌های منحصر به فرد است به طوری که برخلاف تمامی محصولات موجود در بازار، حاوی منبع نیتروژن پلیمری، پوشش‌دار شده با استفاده از منابع زیست تخریب‌پذیر و طبیعی بوده که علاوه بر فراهم نمودن محافظت دوگانه از محصول و جلوگیری از آزاد سازی سریع در شکمبه، بخشی از انرژی، گوگرد و منابع پپتیدی مورد نیاز میکروارگانیسم‌های شکمبه به‌منظور سنتز بهینه پروتئین میکروبی را فراهم نموده و از هدر رفت نیتروژن آمونیاکی در شکمبه جلوگیری می‌نماید.

آزاد سازی موثر نیتروژن از منابع آهسته رهش در شکمبه به شدت وابسته به تضمین ماندگاری کافی آن‌ها در شکمبه و عدم خروج سریع توسط بخش مایع شکمبه است که این محصول طوری تولید شده که دارای اندازه قطعات و وزن مخصوص عملکردی بهینه به منظور نگهداری کافی در شکمبه باشد.

یکی از موارد مهم دیگر در ارتباط با استفاده از محصولات نیتروژن غیرپروتئینی آهسته رهش، اطمینان از اختلاط مناسب آنها با خوراک، عدم تخریب ساختار در خوراک‌ساز اتوماتیک و توزیع یکنواخت در آخور و عدم ایجاد تجمع در یک بخش آخور یا جیره است که ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی این محصول تمامی موارد فوق را تضمین نموده است؛ به طوری که حتی در بره‌های تازه از شیر گرفته‌شده، این محصول بدون ایجاد هیچ مشکلی در کاهش کارایی دام با 90 درصد کنجاله سویای موجود در جیره نیز جایگزین شده است.

محصول حاوی حدود 230 درصد پروتئین خام با قابلیت آزاد سازی آهسته در شکمبه با روند خطی بوده و از تجمع آمونیاک در شکمبه جلوگیری می‌نماید. روند آزادسازی مهندسی شده این محصول امکان آزاد سازی همزمان با تجزیه کربوهیدرات‌های جیره غذایی را فراهم نموده و همزمان با فراهم نمودن منابع کربوهیدراتی سریع‌الهضم و مواد معدنی مورد نیاز برای میکروارگانیسم‌های شکمبه با حداکثر کارایی از سنتز پروتئین میکروبی حمایت می‌نماید.

روند آزاد سازی در این محصول به نوعی مهندسی شده است که در گاوهای شیری پرتولید در مدت زمانی حدود 10 تا 12 ساعت تمامی نیروژن خود را آزاد نموده و از ورود آمونیاک و اوره به روده باریک جلوگیری می‌نماید. ساختار ویژه محصول ماندگاری کافی آن در شکمبه را تضمین نموده و مانع از عبور سریع آن به همراه بخش مایع از شکمبه می‌شود.

مزیت اصلی نشخوارکنندگان نسبت به سایر علفخواران و نیز تک معده ای ها, امکان استفاده آنها از منابع نیتروژن غير پروتئینی (NPN) جهت ساخت پروتئین میکروبی است. این کار به لطف وجود میکروارگانیسم های توانمند و خاص موجود در پیش معده های آنها انجام می شود. 

با توجه به وابستگی شدید کشورمان به واردات کنجاله های پروتئین، یکی از بهترین گزینه ها جهت تامین بخشی از پروتئین مورد نیاز نشخوارکنندگان (گاو, گوسفند و بز) استفاده از منابع NPN است. 

مصرف اوره بعنوان معمولترين منبع نیتروژن غير پروتئینی در خوراک دام همواره با مخاطراتی همراه است که باعث شده دامداران و کارشناسان در مصرف آن مردد باشند. پرشیآمین منبع مطمئن و کم ریسک نیتروژن غير پروتئین آهسته رهش است که گزینه مناسبی جهت تامین بخشی از نیاز نیتروژنی اکوسیستم شکمبه بدون مخاطرات مصرف اوره است. 

در ساخت پرشیآمین فناوری نوینی جهت تولید پلیمرهای آمینی که نسل جدید NPN آهسته رهش است بکار رفته است. این تکنیک موجب شده نیتروژن بصورت تدریجی و با نرخ تقریبا ثابت تا ۸۰٪ طی ۱۲ ساعت پس از ورود به محیط شکمبه در اختیار میکروارگانیسم ها قرار گیرد. تامین همزمان نیتروژن, گوگرد و نیز انرژی سهل الوصول جهت حداکثر سنتز پروتئین میکروبی مزایای دیگر پرشیآمین است. همچنین جهت تامین بخشی از نیاز حیوان به اسیدهای چرب ضروری در ساختار پرشیامین از منابع چربی محافظت شده در شکمبه نیز استفاده شده است.

ویژگی ها و مزایای پرشیامین:

• ساختار بهینه شده نیتروژن آهسته رهش برای جلوگیری از مسمویت آمونیاکی و هدررفت نیتروژن در شکمبه 
• تأمین پیوسته عناصر ضروری (نیتروژن و گوگرد) برای سنتز حداکثر پروتئین میکروبی 
• تأمین بخشی از انرژی سهل الوصول برای میکروارگانیسم های شکمبه به منظور حداکثر نمودن کارایی تولید پروتئین میکروبی 
• قابلیت آزادسازی ۸۰ درصد محتوای نیتروژنی طی ۱۲ ساعت انکوباسیون شکمبه ای بصورت یکنواخت بدون تأثیرگذاری منفی بر غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه
• آزادسازی فضای جیره جهت تامین فیبر و انرژی بیشتر 
• کاهش حرارت افزایشی (Heat Increment) طی تنش حرارتی با تامین بخشی از نیاز چربی 
• کاهش آلودگی نیتروژنی پرورش دام و دوستدار محیط زیست 
• سرعت آزادسازی بهینه و کنترل شده درشکمبه 
• قابلیت جایگزینی با منابع پروتئینی جیره تا %۱۵ نیاز پروتئین خام روزانه
• کاهش هزینه خوراک 
• بهبود گوارش پذیری الیاف 
• عدم تأثیر نامطلوب بر باروری